وایت پیپر اتریوم- قسمت اول
نسل جدیدی از قرارداد هوشمند و پلتفرم غیرمتمرکز
Vitalik Buterin
در سال 2009 ساتوشی ناکاماتو اولین بار با زنده کردن ایده بلاکچین بیتکوین ،همزمان دو مفهوم آزمایش نشده و بسیار اساسی دیگری را هم به همگان معرفی کرد: بیتکوین ارز آنلاین همتا به همتا و غیر متمرکزی که بدون داشتن هیچ پشتوانه، ارزش ذاتی یا ارزش صادرکننده اصلی را حفظ میکند.
تاکنون بیتکوین هم از نظر سیاسی که بانک مرکزی آن را کنترل نمی کند و هم به خاطر نوسانات قیمتی زیادی که دارد، توجه عموم را به خودش جلب کرده است. مفهوم دیگری که در آزمایش بزرگ ساتوشی به اندازه همان مفهوم اول توجه همگان را به خود جلب کرد، بلاکچین مبتنی بر گواه اثبات کار میباشد که توافق عمومی در مورد ترتیب تراکنش ها را امکان پذیر می کند.
اگر بیتکوین را یک اپلیکیشن در نظر بگیریم به عنوان یک سیستم first-to-file توصیف میشود. در شرایطی که شخصی 50 بیتکوین داشته باشد ، و این بیتکوین را همزمان برای دو نفر A و B بفرستد، تراکنشی که اول تأییدیه بگیرد پردازش میشود.
در ابتدا هیچ منطقی برای اثبات اینکه کدام تراکنش اول انجام شده وجود نداشت و قرن ها بود که این مسأله پیشرفت ارز دیجیتال غیر متمرکز را مختل کرده بود. و اما بلاکچین ساتوشی اولین راه حل معتبر غیر متمرکزی بود که این مشکل را حل کرد.
اکنون مدتی است که توجه مردم به سمت این بخش دوم فناوری بیتکوین واینکه چطور می توان از بلاکچین در زمینه هایی غیر از پول هم استفاده کرد، متمایل شده است.
برنامه های رایج مبتنی بر بلاکچین از ارزهای دیجیتال برای مقاصد متفاوتی استفاده میکنند. به عنوان مثال از آنها به منظور معرفی ارزهای رایج و ابزارهای مالی (“سکه های رنگی”) ، مالکیت یک دستگاه فیزیکی (“دارایی هوشمند”) ، دارایی های غیرقابل معاوضه مانند نام های دامنه ای (“Namecoin“) و همچنین برنامه های پیشرفته تر مانند صرافی غیرمتمرکز ، مشتقات مالی ، مسابقات و سیستم های هویت و سابقه در بلاکچین استفاده میکنند.
جهت مشاهده ادامه مقاله به آدرس وب سایت فکت کوینز مراجعه نمایید.
